Bonaire is één van de meest bijzondere plekken op aarde – en niet alleen vanwege het heerlijke tropische weer en de beste kantduik locaties ter wereld. Ons prachtige eiland is rijk aan geschiedenis, cultuur en biedt talloze activiteiten om van te genieten op het land of in de helderblauwe zee. De perfecte bestemming voor een veelzijdige vakantie.

Bonaire is één van de drie ABC-eilanden voor de kust van Venezuela en vormt samen met Saba en Sint-Eustatius de eilandengroep Caribisch Nederland, ook wel de BES-eilanden genoemd. Na Curaçao is Bonaire het grootste eiland. De hoofdstad van Bonaire is Kralendijk; dat een verbastering is van Koralendijk (dijk van koraal). Er wonen ongeveer 21.000 mensen op het eiland, waarvan het merendeel in de hoofdstad. Het benedenwindse eiland is 38,6 km lang en 4,8 tot 8 km breed en bestaat uit vulkanisch gesteente en kalkkoraal dat meer dan honderd miljoen jaar geleden door onderzeese uitbarstingen is ontstaan.

Het toerisme is voor veel landen en gemeenten een belangrijke bron van inkomsten. Een deel van doe inkomsten komt indirect binnen. Denk aan belastingen over gehuurde auto’s, BTW over uitgaven die toeristen doen en inkomstenbelastingen over de lonen van mensen die werkzaam zijn in het toerisme. Toeristenbelastingen vormen een directe inkomstenbron voor de overheden. Bonaire heeft jarenlang belasting geheven in de vorm van kamerbelasting op accommodaties en een huurautobelasting op auto’s die op Bonaire verhuurd worden.

Sinds 1 juli 2022 heeft de Bonairiaanse overheid de toeristenbelasting en huurautobelasting vervangen door een nieuwe vorm van toeristenbelasting: de Visitor Entry Tax. De manier waarop deze belasting geheven wordt, verschilt van hoe het voorheen ging.

De Visitor Entry Tax betaal je per bezoek aan Bonaire. De Visitor Entry Tax bedraagt $ 75,00 per persoon per verblijf.

Er zijn twee manieren om de Visitor Entry Tax te betalen: vooraf online of ter plaatse bij aankomst op de internationale luchthaven van Bonaire. Het handigste is om je Visitor Entry Tax vooraf via internet te regelen. Dat bespaart je tijd en eventueel gedoe bij aankomst op Bonaire. Doe dat niet te ver van tevoren, want een betaling is onomkeerbaar. Je krijgt je geld niet terug als je onverhoopt toch niet naar Bonaire afreist. Wel blijft de gegenereerde QR-code een jaar na aanschaf geldig. Reis je later naar Bonaire, dan kun je de nog niet gebruikte Visitor Entry Tax op dat moment gebruiken.

Je kunt de Visitor Entry Tax via deze pagina online regelen.

STINAPA staat voor Stichting Nationale Parken Bonaire. Deze non-profit organisatie beheert namens de Bonairiaanse overheid alle nationale parken op Bonaire. Bonaire kent twee nationale parken:

Washington Slagbaai National Park

Washington Slagbaai bezet de hele noordpunt van het eiland. In dit park vind je een enorme verscheidenheid aan beschermde dieren, zoutmeren en veel verschillende plantensoorten. Het is mogelijk om het park per auto, mountainbike of te voet te verkennen.

Bonaire Marine Reserve

Alle wateren rondom Bonaire en Klein Bonaire zijn onderdeel van het Bonaire Marine Reserve. De omringende koraalriffen maken van Bonaire een waar onderwaterparadijs. Volgens kenners is er nergens op de wereld zoveel rif zo dicht bij de kust te vinden als hier.

Het bijzondere aan deze parken is dat ze volledig worden onderhouden met geld van bezoekers in de vorm van een ‘Nature Fee’. Je kunt hier dus écht een verschil maken.

Om gebruik te kunnen maken van de zee, dien je een ‘Nature Fee’ te betalen aan STINAPA. Van de opbrengst van deze belasting wordt de Bonairiaanse natuur onderhouden en beschermd.

Vanaf 2023 geldt er één tarief. Iedereen die op Bonaire wil snorkelen, duiken of aan andere watersporten in en rond Bonaire wil doen, betaalt een uniform tarief van $ 40,- per persoon. Vanaf 2023 mag iedereen met een STINAPA-ticket het Washington Slagbaai Nationaal Park bezoeken.

Kinderen onder de 13 jaar hebben geen STINAPA-ticket nodig. Ook inwoners van Bonaire en de zustereilanden Aruba en Curaçao hoeven vanaf 2023 geen nature fee meer te betalen.

De ‘Nature Fee’ betaal je eenvoudig online op de website van STINAPA. Na betaling ontvang je vrijwel direct een e-ticket op het door jou opgegeven e-mailadres. Print het e-ticket uit, of bewaar het op je telefoon. Het ticket is één kalenderjaar geldig.

Zorg er voor dat je de ‘Nature Fee’ betaalt. Indien je dit niet doet, riskeer je een boete wanneer er een controle wordt uitgevoerd.

Snorkelen en duiken

Een van de beste reden om naar Bonaire te gaan is de prachtige onderwaterwereld. Of je nu duikt of snorkelt, je zwemt tussen de mooiste vissen en dieren. Er zijn maar liefst 86 officiële duiklocaties, waarvan 51 kantduikplekken. Op de meeste plekken kan je ook goed snorkelen. De duik- en snorkelbestemmingen worden vanaf de kant aangegeven door gele stenen met daarop de naam. De meeste duikplekken vind je aan de rustige westkant van Bonaire.

Kite- of windsurfen

Door de constante oostenwind is Bonaire een paradijs voor kite- en windsurfers. Kitesurfers zoeken de wind op bij Atlantis Kite Beach, aan de zuidwestkant van Bonaire. Alleen hier mag je als uitzondering op de regels van het Marine Park kitesurfen. Er staan twee kiteschoolbussen op het strand. Windsurfen kan je alleen bij Lac Bay. Hier vind je windsurfcentra, zoals Jibe City, waar je ook zonder lessen materiaal kan huren. Lac Bay is ideaal om te leren surfen, je kunt overal staan en het water is lekker van temperatuur. Er zijn een tweetal beachclubs: Sebastian’s en Hangout Bar, waar je kunt lunchen of geniet van een cocktail. Er zijn ook strandbedjes aanwezig. Het is vooral een plek om even wat te eten als je aan het surfen bent of als je kijkt naar de surfers.

Ezelopvang Donkey Sanctuary

Zodra je op Bonaire rondrijdt zal je ze zien: wilde ezels (en geiten). Deze lopen los over het hele eiland. Ooit brachten de Spanjaarden ezels mee naar Bonaire om ze in te zetten als lastdier. Toen er modernere vervoersmiddelen kwamen, werden de ezels overbodig en losgelaten in de natuur. Inmiddels leven er honderden ezels op het eiland. Ze hebben het niet altijd makkelijk op het ruige en dorre eiland. Zieke, verwaarloosde of verweesde ezels worden opgevangen bij Donkey Sanctuary. Inmiddels zijn er al 700 ezels bij de ezelopvang.

Je kunt als bezoeker een rondje rijden en een bakje kopen met voer. De ezels hebben snel door dat je voer hebt. Ze komen met hun grappige hoofden de auto in om te kijken of je iets voor ze hebt. En sommige rennen heel lang mee met de auto. Bij het begin van het terrein ontvang je nog informatie over de ezelopvang en mag je de jonge ezels van dichtbij bekijken.

Gotomeer (Saliña Goto)

Onderweg naar Washington Slagbaai National Park vanuit Kralendijk kom je langs het Gotomeer (Saliña Goto, Saliña Grandi, Lagun Goto) als je de juiste afslag neemt. Dit enorme zoutwatermeer (saliña) is ontstaan doordat het water van het meer werd afgesloten van de zee door een koraaldam. De kans is heel groot dat je in dit meer groepen flamingo’s ziet staan. Vanaf het observatiepunt kijk je weids uit over het meer.

Washington Slagbaai National Park

Naast het National Marine Park heeft Bonaire nog een nationaal park: Washington Slagbaai National Park. Dit Nationale Park beslaat bijna het hele noordwesten van Bonaire. In het Nationale Park zijn geen geasfalteerde wegen, je hebt een 4×4 nodig of in ieder geval een auto die hoog op de wielen staat. Er zijn twee autoroutes uitgezet in het park, een lange en een korte route. Verder zijn er ook wandel- en een mountainbike routes en je kunt er uitstekend duiken en snorkelen.

Cadushy Distillery in Rincon

Rincon is naast Kralendijk het tweede én tevens oudste dorp op Bonaire. Het plaatsje is in 1527 gesticht door Spaanse kolonisten die uit het zicht van zeerovers en piraten wilden blijven. Je vindt er een aantal historische gebouwen zoals een oude school, een klooster en twee kerken. Wat je zeker niet wil missen als je in Rincon bent op Bonaire is de Cadushy Distillery. In deze kleine destilleerderij brouwen ze likeur van cadushy, oftewel van cactus. Naast de lokale likeur worden er ook likeuren van andere Caribische eilanden van Nederlands Koninkrijk gemaakt, ook weer met typisch lokale ingrediënten, zoals Kukuï Aruba, Calbas Curaçao, Gold Sint Eustatius (Statia), Spices Saba en Orange Orange (NL). Naast deze lokale likeuren wordt er ook rum en gin gemaakt. Je krijgt een korte uitleg over hoe de likeur wordt gemaakt én natuurlijk mag je ook proeven en een flesje meenemen voor thuis.

Klein Bonaire

Klein Bonaire is een onbewoond eiland voor de kust van Kralendijk. Je kunt met de watertaxi vanaf Kralendijk naar dit eiland toe. Het eiland is alleen toegankelijk bij een klein zandstrand, verder is het dichtbegroeid met oa cactussen. Er is dus op het eiland niks te zien of doen, behalve zonnen. Wel kan je vanaf het strand de onderwaterwereld bekijken. Deze staat bekend als heel mooi, alleen vind ik het zelf niet mooier dan elders. Wij gaan met een eigen huurbootje naar het eiland. Voor het eiland meren we aan bij een boei (je mag niet voor anker door het rif), vanaf de boot kunnen we direct boven het rif snorkelen en ook naar het eiland zwemmen.

Kajakken in de Mangrove

Het mangrovebos is vanaf de bay én vanaf de autoweg ernaartoe al te zien. Wij snorkelden een gedeelte langs de mangrove en zagen zo de kleine visjes zwemmen. Een andere actieve manier om de mangrove te verkennen is per kayak. Deze kayaktocht kan je het beste boeken bij het Mangrove Informatiecentrum. Je hebt de keuze tussen 1 of 2 uur peddelen, inclusief snorkelen tussen de mangrove.

Lac Bay

Is een ondiepe baai aan de oostkant van het eiland Bonaire. Lac Bay is het walhalla voor de windsurfers. De wind waait altijd vanuit het oosten en omdat je overal makkelijk kunt staan is het heel relaxed varen. Ook de warme watertemperatuur maakt deze plek een ideale windsurfplek. Ook als je het wil leren. Daarnaast vind je hier verschillende voorzieningen voor windsurfers, zoals een windsurfschool en verhuur van materiaal, maar ook beachclubs, toiletten en accommodatie. Er is een grote gratis parkeerplaats.

Slavenhuisjes

In het zuiden bij de zoutpannen vind je nog de oude slavenhuisjes uit 1850. Slaven die in de zouthandel werkten sliepen eerst in de openlucht of in zelfgemaakte hutjes van stro en leem. Later zijn de slavenhuisjes van koraalkalksteen gemaakt, oorspronkelijk met rieten dak. Voor het huidige beheer is er een waterdicht dak gemaakt. De te werk gestelde slaven woonden in Rincon, dat ongeveer 6 uur lopen is vanaf de zoutpannen. Hier waren ze dan meestal ook alleen op zondag, de rest van de dagen verbleven ze in de slavenhutjes. Er waren vroeger 4 zoutpannen: Rode pan, Witte pan, Blauwe pan en Oranje pan. Om de schepen naar de juiste zoutpan te leiden zijn er obelisken in bijpassende kleur geplaatst, deze zijn nog steeds te zien. Bij de witte huisjes zie je ook nog het grote landhuis van de opzichter. Een schril contrast met de kleine slavenhutjes.

Pekelmeer en andere zoutmeren (saliñas) van Bonaire

Het zuiden van Bonaire bestaat voor een groot deel uit saliña’s, oftewel zoutmeren. Deze zijn ontstaan doordat het water van het meer werd afgesloten van de zee door een koraaldam. Het grootste gedeelte van het zuiden van Bonaire is niet toegankelijk, hier wordt zout gewonnen door multinational Cargill. Het commercieel winnen van zout gaat al terug tot begin 17e eeuw. De West Indische Compagnie haalden slaven uit Afrika om te werken op de zoutpannen op Bonaire. Deze slaven woonden in slavenhuisjes vlakbij de zoutpannen. Het Pekelmeer is een van de zoutmeren met een rustplaats voor flamingo’s, waar ze fourageren én broeden. De Flamingo Sanctuary is niet toegankelijk voor bezoekers, maar flamingo’s kan je van een afstand zien. Zoutmeren zijn, net als flamingo’s, roze gekleurd. Dit komt doordat de kleine roze zoutgarnalen en micro-organismen die in het water leven roze zijn geworden door algen, bacteriën en bèta-caroteen.